آموزش والدین در بخش کودکان و نوزادان؛ از کاهش استرس تا افزایش ایمنی کودک
آموزش والدین در بخش کودکان و نوزادان؛ از کاهش استرس تا افزایش ایمنی کودک
آموزش غیرحضوری برای پرسنل بیمارستان
🎯 موضوع دوره: آموزش والدین در بخش کودکان و نوزادان
👥 گروه هدف: پرستاری، پزشکی، مامایی، آموزش بیمار، کنترل عفونت و HSE، پذیرش/ترخیص، خدمات و نظافت
🏥 محل استفاده: وبسایت بیمارستان، سامانه آموزش پرسنل، بستههای آموزشی دیجیتال
خلاصه
راهنمای جامع آموزش والدین در بخش کودکان و نوزادان
این بسته یک برنامه جامع آموزشی برای کارکنان بیمارستان است که بر توانمندسازی والدین در بخشهای کودکان و نوزادان تمرکز دارد. هدف اصلی این دوره، تبدیل والدین از همراهان غیرفعال به شرکای کلیدی در مراقبت است تا از این طریق ایمنی بیمار افزایش و اضطراب خانواده کاهش یابد. در این محتوا، بر تکنیکهای ارتباط مؤثر مانند روش «بازگویی» برای اطمینان از فهم مطالب و رعایت استانداردهای بهداشتی و دارویی تأکید شده است. همچنین، راهکارهای عملی برای آموزش علائم هشدار پس از ترخیص و هماهنگی میان تیم درمان جهت ارائه پیامهای یکسان ارائه میگردد. این منبع در نهایت به دنبال بهبود کیفیت درمان و پیشگیری از خطاهای پزشکی با استفاده از ابزارهای چندرسانهای و چکلیستهای کاربردی است.
۱. مشخصات کلی دوره
موضوع دوره: «آموزش والدین در بخش کودکان و نوزادان»
چرا مهم است؟
در بخش کودکان و نوزادان، والدین فقط «همراه» نیستند؛ آنها بخش مهمی از مراقبت هستند. اگر والدین ندانند چه کاری را، چرا و چگونه انجام دهند یا چه علائمی را باید جدی بگیرند، احتمال خطاهای قابل پیشگیری بالا میرود: از آلودگی و عفونت تا تغذیه نادرست، مصرف اشتباه دارو، یا تأخیر در مراجعه هنگام علائم هشدار. آموزش درست والدین، یک اقدام مستقیم برای ایمنی بیمار، کیفیت مراقبت، کاهش اضطراب خانواده و کاهش مراجعه مجدد است.
از طرف دیگر، بیمارستانهای امروز بر «مراقبت خانوادهمحور» تکیه دارند؛ یعنی آموزش و مشارکت والدین، بخشی از استانداردهای ارتباط مؤثر، حقوق گیرندگان خدمت و همچنین اعتباربخشی است. هر بار که پیامهای آموزشی شفاف، قابل اجرا و همسان منتقل شود، هم تجربه خانواده بهتر میشود و هم تیم درمان از دوبارهکاری، سوءتفاهم و شکایتهای قابل پیشگیری دورتر میماند.
گروه هدف:
این آموزش برای همه کارکنانی که با کودک/نوزاد و والدین تعامل دارند مفید است، بهویژه:
- پرستاران بخش کودکان، NICU و اتاق نوزاد
- پزشکان عمومی، رزیدنتها و متخصصین کودکان و نوزادان
- ماماها و کارکنان مرتبط با مراقبت نوزاد
- کارشناس کنترل عفونت، آموزش بیمار و HSE
- کارکنان پذیرش و ترخیص (برای هماهنگی پیامها و پیگیریها)
- کارکنان خدمات و نظافت (بهویژه در آموزشهای مرتبط با بهداشت محیط و پیشگیری از انتقال عفونت)
۲. محتوای چندرسانهای دوره
اینفوگرافیک یکصفحهای دوره «آموزش والدین در بخش کودکان و نوزادان»

فیلم آموزشی کوتاه دوره «آموزش والدین در بخش کودکان و نوزادان»
پادکست صوتی دوره «آموزش والدین در بخش کودکان و نوزادان»
مجموعه اسلاید یا کتابچهٔ دیجیتال دوره «آموزش والدین در بخش کودکان و نوزادان»
۳. مقالهٔ آموزشی برای وبسایت
۳.۱. عنوان مقاله
آموزش والدین در بخش کودکان و نوزادان؛ از کاهش استرس تا افزایش ایمنی کودک
۳.۲. مقدمه
بستری شدن کودک یا نوزاد، برای خانواده یک تجربه پُر از نگرانی است. حتی والدینی که تجربه فرزندپروری دارند، در فضای بیمارستان با واژهها، تجهیزات، قوانین و تصمیمهای درمانی تازه روبهرو میشوند. در این شرایط، اگر پیامهای آموزشی پراکنده، طولانی یا مبهم باشد، احتمال فراموشی و اجرای ناقص توصیهها بالا میرود؛ و همین مسئله میتواند به خطاهای قابل پیشگیری در بیمارستان یا پس از ترخیص منجر شود.
آموزش والدین در بخش کودکان و نوزادان یعنی کمک کنیم خانواده بداند «چه کاری را، چگونه، چند بار، تا چه زمانی، و در چه شرایطی باید فوراً کمک بگیرد». آموزش خوب فقط انتقال اطلاعات نیست؛ توانمندسازی است. والدین باید احساس کنند پرسیدن سؤال حق آنهاست، پیامها را درست فهمیدهاند و میتوانند آنها را اجرا کنند. این رویکرد هم به سلامت کودک کمک میکند و هم فشار روانی خانواده را کاهش میدهد.
در بیمارستان، کیفیت مراقبت و ایمنی بیمار با رفتارهای ساده و روزمره بالا میرود: رعایت بهداشت دست، رعایت اصول تغذیه، جلوگیری از سقوط، کنترل درد، شناسایی علائم هشدار و مصرف درست دارو. وقتی والدین این نکات را به زبان ساده و عملی یاد بگیرند و تیم درمان هم پیامهای هماهنگ و همسان بدهد، خروجی مراقبت بهتر، پایدارتر و کمخطرتر میشود.
۳.۳. گروه هدف
این آموزش برای کارکنانی طراحی شده است که در بخش کودکان، اتاق نوزاد و بخش مراقبتهای ویژه نوزادان با خانوادهها در ارتباطاند: پرستاران، پزشکان، ماماها، کارشناس آموزش بیمار، کنترل عفونت، کارکنان پذیرش/ترخیص و همه افرادی که در مسیر مراقبت و آموزش خانواده نقش دارند.
۳.۴. اهداف آموزشی (Learning Objectives)
پس از مطالعه این متن، شرکتکننده بتواند:
- نقش آموزش والدین را در ایمنی کودک/نوزاد و کاهش خطاهای قابل پیشگیری توضیح دهد.
- تفاوتهای آموزشی والدین در بخش کودکان، اتاق نوزاد و بخش مراقبتهای ویژه نوزادان را درک کند.
- پیامهای آموزشی را ساده، کوتاه، قابل اجرا و بدون قضاوت منتقل کند.
- از روش «بازگویی توسط والدین» یا روش بازگویی (Teach-back) برای اطمینان از فهم درست استفاده کند.
- چکلیست پیامهای کلیدی برای والدین را متناسب با شرایط کودک، آماده و مرحلهبهمرحله ارائه کند.
- علائم هشدار مهم پس از ترخیص را بهگونهای آموزش دهد که خانواده دقیقاً بداند چه زمانی باید اقدام فوری انجام دهد.
۳.۵. محتوای اصلی آموزشی
اصول مراقبت خانوادهمحور و نقش والدین در ایمنی
در مراقبت خانوادهمحور، والدین شریک مراقبتاند؛ یعنی حضور، پرسش و مشارکت آنها بخشی از فرآیند درمان است. اما این مشارکت باید هدایتشده و ایمن باشد؛ هم برای کودک و هم برای سایر بیماران. یکی از اشتباهات رایج این است که تصور کنیم والدین «خودشان بلدند» یا «الان وقت آموزش نیست». در عمل، کوتاهترین آموزشهای دقیق، بیشترین اثر را دارند.
نکته کلیدی این است که آموزش را به «کارهای کوچک قابل انجام» تبدیل کنیم، نه یک سخنرانی طولانی. برای مثال:
- بهجای گفتن «بهداشت دست را رعایت کنید»، بگوییم: «قبل از لمس کودک، بعد از تعویض پوشک، و بعد از لمس موبایل یا دستگیره در، دستها را با آب و صابون یا محلول الکلی تمیز کنید.»
چکلیست کوتاه برای شروع تعامل آموزشی با والدین:
- معرفی کوتاه و محترمانه: نام، نقش و هدف گفتوگو
- پرسش از سطح آگاهی و نگرانی: «بیشتر درباره چه چیزی سؤال دارید؟»
- انتخاب ۲ تا ۳ پیام کلیدی در هر نوبت آموزش
- استفاده از روش بازگویی توسط والدین برای اطمینان از فهم
- ثبت کوتاه آموزش در پرونده یا برگه آموزشی (در صورت وجود)
ارتباط مؤثر با والدین: چگونه آموزش را قابل فهم و قابل اجرا کنیم
والدین در بیمارستان معمولاً مضطرب، خسته و درگیر تصمیمهای درمانیاند. پس پیامها باید کوتاه، روشن و بدون اصطلاحات پیچیده باشد. بهتر است آموزش را «لایهلایه» بدهیم: ابتدا ضروریترین نکتهها، سپس جزئیات بر اساس نیاز.
چند اصل کاربردی در گفتوگو:
- یک پیام، یک هدف: هر بار روی یک موضوع تمرکز کنید (مثلاً تغذیه، دارو، علائم هشدار).
- زبان ساده و مثال واقعی: «اگر تب بالا رفت و کودک بیحال شد…»
- بدون سرزنش: بهجای «چرا این کار را کردید؟» بگوییم «بیایید با هم بهترین روش را مرور کنیم».
- روش بازگویی توسط والدین (Teach-back):
«برای اینکه مطمئن شوم خوب توضیح دادم، لطفاً شما بگویید اگر… چه کار میکنید؟»
الگوی ۳ جملهای برای انتقال پیام:
- «چه کاری باید انجام شود»
- «چرا مهم است»
- «اگر انجام نشد یا علامتی دیدید، چه اقدامی لازم است»
پیامهای کلیدی آموزش والدین در بخش کودکان و نوزادان
پیامها باید متناسب با سن کودک/نوزاد، دلیل بستری و طرح درمان باشد؛ اما چند محور معمولاً در بیشتر بیماران مشترک است:
الف) بهداشت دست و پیشگیری از انتقال عفونت
- قبل از لمس کودک/نوزاد و بعد از هر تماس با ترشحات، پوشک، دستمال، موبایل یا سطوح عمومی، بهداشت دست انجام شود.
- ناخن کوتاه و بدون لاک، زیورآلات کمتر، و پرهیز از بوسیدن صورت/دهان نوزاد بهویژه در فصل سرماخوردگی.
- اگر والدین علائم سرماخوردگی دارند، حتماً به تیم درمان اطلاع دهند.
ب) تغذیه و شیردهی
- در نوزادان، آموزش شیردهی درست و علائم دریافت کافی شیر بسیار مهم است.
- در کودکان، نوع رژیم غذایی، میزان مایعات و علائم کمآبی باید روشن باشد.
چکلیست کوتاه تغذیه و مایعات:
- دفعات تغذیه طبق توصیه تیم درمان
- نشانههای کافی بودن تغذیه (مثلاً ادرار مناسب، هوشیاری، مکیدن مؤثر)
- علائم هشدار کمآبی: خشکی دهان، کاهش ادرار، بیحالی، گریه بدون اشک
پ) مصرف دارو و خطاهای دارویی
والدین باید بدانند نام دارو، دلیل مصرف، زمانبندی و روش اندازهگیری چگونه است. خطای رایج در منزل، اندازهگیری با قاشقهای غیر استاندارد یا اشتباه در تعداد نوبتهاست.
چکلیست آموزش دارو:
- نام دارو و دلیل مصرف
- مقدار دقیق و زمانهای مصرف
- روش اندازهگیری با سرنگ یا پیمانه استاندارد
- تداخلهای مهم یا مواردی که باید با تیم درمان چک شود
- اگر یک نوبت فراموش شد، چه کار کنند
ت) مراقبتهای پوستی، پوشک و بند ناف در نوزاد
- اصول تمیز نگه داشتن پوست و پیشگیری از التهاب پوشک
- تعویض بهموقع، خشک کردن ملایم و استفاده درست از محصولات مراقبتی
ث) علائم هشدار و زمان مراجعه فوری
والدین باید «خط قرمزها» را دقیق و قابل اقدام بدانند. برای مثال:
- تب بالا یا تب در سنین بسیار پایین طبق توصیه تیم درمان
- بیحالی شدید، کاهش هوشیاری، تشنج
- تنفس سخت، کبودی لبها، خسخس شدید یا تندنفسی واضح
- استفراغ مکرر، عدم تحمل خوراکی، اسهال شدید یا نشانههای کمآبی
- زردی شدید یا افزایش زردی در نوزاد (طبق نظر پزشک)
- کاهش واضح ادرار یا عدم دفع مناسب
- هر تغییری که «بهنظر خانواده غیرعادی و نگرانکننده» است و با توضیحات قبلی همخوانی ندارد
ایمنی در بخش و آمادگی برای ترخیص
ایمنی فقط مربوط به دارو و عفونت نیست. در بخش کودکان، خطر سقوط، آسیبهای مرتبط با جابهجایی و اشتباههای ساده هم مطرح است.
نکات ایمنی در بخش:
- کودک را روی تخت یا برانکارد بدون حفاظ رها نکنند؛ حتی برای چند ثانیه
- هنگام حمل نوزاد، نشستن روی صندلی ثابت و پرهیز از راه رفتن در فضای شلوغ
- استفاده درست از دستبند شناسایی و اعلام هر مغایرت در نام/مشخصات
- محدود کردن رفتوآمد مهمانها طبق قوانین بخش
آمادگی برای ترخیص باید مرحلهبهمرحله انجام شود، نه در چند دقیقه آخر. بهتر است از یک چکلیست ترخیص استفاده شود:
- تشخیص و خلاصه وضعیت کودک به زبان ساده
- داروها و زمانبندی
- مراقبتهای خانگی (تغذیه، خواب، بهداشت)
- علائم هشدار و مسیر اقدام (تماس با بخش/اورژانس/مراجعه)
- زمان و مکان پیگیری و ویزیت بعدی
نقش تیم درمان و هماهنگی پیامها
اگر هر نفر یک پیام متفاوت بدهد، خانواده گیج میشود و اعتماد کاهش مییابد. هماهنگی بین پزشک، پرستار، ماما و آموزش بیمار ضروری است.
تقسیم نقش پیشنهادی:
- پزشک: توضیح تشخیص، طرح درمان، خط قرمزهای مهم و مسیر پیگیری
- پرستار: آموزش عملی و روزمره (بهداشت دست، تغذیه، دارو، مراقبتهای پایه)
- کارشناس آموزش بیمار: سادهسازی پیامها، بروشور/پوستر، ارزیابی فهم خانواده
- کنترل عفونت و HSE: پیامهای استاندارد پیشگیری از عفونت و ایمنی
- پذیرش/ترخیص: هماهنگی نوبتها، مدارک و مسیر ارتباطی برای سؤالهای بعدی
۳.۶. نکات کلیدی برای عمل
💡 نکات کلیدی:
- در هر نوبت آموزش، فقط ۲ تا ۳ پیام اصلی بدهید و همان را با روش بازگویی توسط والدین چک کنید.
- بهداشت دست را «زمانمند» آموزش دهید: قبل و بعد از چه کارهایی باید انجام شود.
- آموزش دارو بدون ابزار استاندارد اندازهگیری کامل نیست؛ سرنگ یا پیمانه مناسب را حتماً معرفی کنید.
- علائم هشدار را به زبان عملی بگویید: «اگر این اتفاق افتاد، همین کار را انجام دهید».
- ترخیص را از روز اول بستری شروع کنید؛ آموزش را به لحظه آخر موکول نکنید.
- پیامها را هماهنگ و یکسان منتقل کنید؛ اختلاف پیامها، اضطراب و خطا را زیاد میکند.
- از سرزنش و قضاوت پرهیز کنید؛ والدین وقتی احساس احترام کنند، بهتر همکاری میکنند.
- آموزش را کوتاه ثبت کنید تا شیفت بعدی ادامه دهد و پیامها تکرار و تکمیل شوند.
۳.۷. پیامهای کوتاه مناسب پوستر و آموزش حضوری
- «دستهای تمیز، مراقبت امنتر برای کودک»
- «هر سؤال شما مهم است؛ بپرسید تا مطمئن شوید»
- «دارو را دقیق اندازه بگیرید؛ حدس نزنید»
- «علائم هشدار را جدی بگیرید؛ دیر اقدام نکنید»
- «با آموزش درست، ترخیص امنتر میشود»
۴. جمعبندی و خودارزیابی
۴.۱. اصول آموزش کوتاه، قابل فهم و خانوادهمحور
مرور کوتاه:
- آموزش والدین بخشی از ایمنی کودک و کیفیت مراقبت است.
- پیامهای آموزشی باید کوتاه، مرحلهای و قابل اجرا باشد و با روش بازگویی توسط والدین بررسی شود.
📌 سناریوی نمونه:
در بخش کودکان، مادری نگران است و چند بار میپرسد «الان دقیقاً چه کار کنم؟» پرستار عجله دارد و یک توضیح طولانی میدهد. مادر سر تکان میدهد اما بعد از چند دقیقه دوباره همان سؤال را تکرار میکند. در شیفت بعد، خانواده میگوید «کامل متوجه نشدیم» و اضطرابشان بیشتر شده است.
پرسشهای تشریحی خودارزیابی این بخش
- آخرین بار که به خانواده آموزش دادید، چگونه مطمئن شدید که واقعاً فهمیدهاند؟
- چه چیزهایی باعث میشود شما آموزش را کوتاهتر و قابلاجراتر ارائه کنید؟
آزمون تستی کوتاه این بخش (نمونه پرسشها)
- بهترین روش برای اطمینان از فهم درست والدین چیست؟
- الف) پرسیدن «فهمیدید؟»
- ب) روش بازگویی توسط والدین (Teach-back)
- پ) دادن یک متن طولانی برای مطالعه
- ت) گفتن «بعداً در منزل بخوانید»
– پاسخ صحیح: ب
- در آموزش والدین، کدام رویکرد مناسبتر است؟
- الف) انتقال همه مطالب در یک نوبت
- ب) آموزش مرحلهای با چند پیام کلیدی
- پ) استفاده از اصطلاحات تخصصی برای جدی شدن موضوع
- ت) پرهیز از سؤال گرفتن تا وقت گرفته نشود
– پاسخ صحیح: ب
- کدام جمله لحن مناسبتری دارد؟
- الف) «چرا این کار را کردید؟»
- ب) «این کار اشتباه است، دیگر تکرار نکنید»
- پ) «بیایید با هم بهترین روش را مرور کنیم»
- ت) «اگر بلد نیستید لمس نکنید»
– پاسخ صحیح: پ
۴.۲. پیشگیری از عفونت و ایمنی روزمره در بخش
مرور کوتاه:
- بهداشت دست، محدود کردن تماسهای پرخطر و رعایت اصول ساده، از انتقال عفونت پیشگیری میکند.
- والدین باید بدانند دقیقاً چه زمانهایی بهداشت دست ضروری است و چه رفتارهایی خطر را بالا میبرد.
📌 سناریوی نمونه:
پدر در NICU برای فیلم گرفتن با موبایل نزدیک انکوباتور میآید و دستش را روی درِ انکوباتور میگذارد. بعد بدون بهداشت دست، دست نوزاد را لمس میکند. وقتی تذکر میگیرد، میگوید «فقط چند ثانیه بود». پرستار با آرامش توضیح میدهد که انتقال میکروب با چند ثانیه هم ممکن است و زمانهای ضروری بهداشت دست را مرحلهای به او آموزش میدهد.
پرسشهای تشریحی خودارزیابی این بخش
- در بخش شما، شایعترین رفتار پرخطر والدین از نظر انتقال عفونت چیست؟ چگونه آن را اصلاح میکنید؟
- چگونه میتوانید بدون ایجاد حس سرزنش، پیام بهداشت دست را مؤثرتر منتقل کنید؟
آزمون تستی کوتاه این بخش (نمونه پرسشها)
- کدام زمان برای بهداشت دست «ضروری» است؟
- الف) فقط وقتی دستها کثیف به نظر برسند
- ب) قبل از لمس کودک/نوزاد و بعد از تعویض پوشک
- پ) فقط قبل از خوردن غذا
- ت) فقط بعد از خروج از بخش
– پاسخ صحیح: ب
- کدام رفتار میتواند خطر انتقال عفونت را افزایش دهد؟
- الف) کوتاه بودن ناخنها
- ب) لمس موبایل و سپس لمس نوزاد بدون بهداشت دست
- پ) استفاده از روش بازگویی توسط والدین
- ت) پرسیدن سؤال از تیم درمان
– پاسخ صحیح: ب
- پیام درست به والدین در مورد رعایت قوانین بخش چیست؟
- الف) «قانون است، بحث نکنید»
- ب) «اگر رعایت نکنید، دیگر اجازه ورود ندارید»
- پ) «این قوانین برای محافظت از کودک شما و سایر کودکان است»
- ت) «این موارد مهم نیست، فقط مراقب باشید»
– پاسخ صحیح: پ
۴.۳. دارو، تغذیه و علائم هشدار پس از ترخیص
مرور کوتاه:
- بیشترین خطاهای پس از ترخیص معمولاً مربوط به مصرف دارو، تغذیه/مایعات و تأخیر در مراجعه هنگام علائم هشدار است.
- آموزش باید دقیق، قابل اجرا و همراه با چکلیست باشد.
📌 سناریوی نمونه:
کودکی با عفونت تنفسی بهبود یافته و ترخیص میشود. خانواده میگوید «دارو را طبق دستور میدهیم»، اما هنگام بازگویی مشخص میشود مقدار دارو را با قاشق غذاخوری اندازه میگیرند و زمانها را هم بر اساس حدس تنظیم کردهاند. پرستار با سرنگ اندازهگیری آموزش میدهد و علائم هشدار تنفسی را به زبان ساده مرور میکند.
پرسشهای تشریحی خودارزیابی این بخش
- چه اقدام سادهای میتواند بیشترین کاهش خطای دارویی در منزل را ایجاد کند؟
- سه علامت هشدار که در بخش شما باید حتماً قبل از ترخیص به والدین آموزش داده شود چیست؟
آزمون تستی کوتاه این بخش (نمونه پرسشها)
- کدام مورد برای کاهش خطای دارویی مؤثرتر است؟
- الف) گفتن «طبق دستور مصرف کنید»
- ب) آموزش مقدار دقیق با ابزار اندازهگیری استاندارد
- پ) دادن اطلاعات دارو فقط به صورت شفاهی
- ت) گفتن «اگر بهتر شد، دارو را قطع کنید»
– پاسخ صحیح: ب
- کدام مورد میتواند علامت هشدار جدی باشد؟
- الف) بازیگوشی کودک
- ب) بیحالی شدید و دشواری واضح در تنفس
- پ) میل به غذا در حد معمول
- ت) خواب طبیعی شبانه
– پاسخ صحیح: ب
- برای اطمینان از فهم علائم هشدار، بهترین کار چیست؟
- الف) پرسیدن «متوجه شدید؟»
- ب) درخواست از والدین برای بازگویی اینکه اگر علامت رخ داد چه میکنند
- پ) گفتن «این موارد را در اینترنت بخوانید»
- ت) دادن اطلاعات فقط به یک نفر از خانواده بدون بررسی فهم
– پاسخ صحیح: ب
۴.۵. آزمون نهایی دوره (نمونه، ۵–۶ سؤال)
- هدف اصلی آموزش والدین در بخش کودکان و نوزادان چیست؟
- الف) کاهش پرسشهای خانواده
- ب) توانمندسازی خانواده برای مراقبت ایمن و کاهش خطاهای قابل پیشگیری
- پ) انتقال اطلاعات تخصصی پزشکی با جزئیات زیاد
- ت) جایگزین کردن تیم درمان با خانواده
– پاسخ صحیح: ب
- روش بازگویی توسط والدین (Teach-back) یعنی:
- الف) از والدین بخواهیم متن را حفظ کنند
- ب) از والدین بخواهیم با کلمات خودشان توضیح دهند چه فهمیدهاند و چه کار میکنند
- پ) فقط یک بروشور بدهیم
- ت) آموزش را به زمان ترخیص موکول کنیم
– پاسخ صحیح: ب
- کدام ترکیب زمانی برای بهداشت دست درستتر است؟
- الف) فقط قبل از غذا
- ب) قبل از لمس کودک و بعد از تعویض پوشک یا تماس با ترشحات
- پ) فقط هنگام خروج از بخش
- ت) فقط وقتی دستها کثیف دیده شود
– پاسخ صحیح: ب
- برای کاهش خطای دارویی در منزل، کدام اقدام مهمتر است؟
- الف) گفتن «دارو را مرتب بدهید»
- ب) اندازهگیری دقیق مقدار دارو با ابزار استاندارد و بازگویی توسط والدین
- پ) توصیه به قطع دارو پس از بهتر شدن علائم
- ت) دادن توضیح کلی بدون چک کردن فهم
– پاسخ صحیح: ب
- کدام مورد در آموزش والدین قبل از ترخیص ضروریتر است؟
- الف) توضیح کامل همه بیماریهای کودکان
- ب) مرور علائم هشدار و مسیر اقدام فوری
- پ) تمرکز فقط روی رضایتنامهها
- ت) حذف سؤالهای خانواده برای صرفهجویی در زمان
– پاسخ صحیح: ب
- هماهنگی پیامها بین اعضای تیم درمان چرا مهم است؟
- الف) چون باعث کاهش حضور خانواده در بخش میشود
- ب) چون از سردرگمی خانواده و خطاهای قابل پیشگیری جلوگیری میکند
- پ) چون فقط یک نفر باید آموزش بدهد و بقیه دخالت نکنند
- ت) چون آموزش ضرورتی ندارد و فقط جنبه اداری دارد
– پاسخ صحیح: ب
۵. منابع
- World Health Organization. WHO guidelines on hand hygiene in health care. [Internet]. Available from: https://www.who.int
- Centers for Disease Control and Prevention. Hand Hygiene in Healthcare Settings. [Internet]. Available from: https://www.cdc.gov/handhygiene/
- American Academy of Pediatrics. Safe sleep recommendations for infants. [Internet]. Available from: https://www.aap.org
- UNICEF; World Health Organization. Breastfeeding and infant feeding guidance. [Internet]. Available from: https://www.unicef.org ; https://www.who.int
- Agency for Healthcare Research and Quality. Health Literacy Universal Precautions Toolkit: The Teach-Back Method. [Internet]. Available from: https://www.ahrq.gov
- National Institute for Health and Care Excellence. Fever in under 5s: assessment and initial management. [Internet]. Available from: https://www.nice.org.uk
- World Health Organization. Kangaroo mother care: a practical guide. [Internet]. Available from: https://www.who.int
- Royal College of Paediatrics and Child Health. Child health guidance for families and safety. [Internet]. Available from: https://www.rcpch.ac.uk
- Institute for Healthcare Improvement. Communication and family engagement for patient safety. [Internet]. Available from: https://www.ihi.org
این دورهٔ آموزشی با سردبیری دکتر اکبر نیکپژوه، متخصص پزشکی پیشگیری و اجتماعی و استاد دانشگاه علوم پزشکی، برای توانمندسازی حرفهای کارکنان نظام سلامت و استفاده در وبسایت بیمارستان و سامانههای آموزش الکترونیک تهیه شده است.
مطالب این بسته بر اساس منابع علمی معتبر و اصول آموزش مداوم تدوین شده است؛ با این حال، بهکارگیری آنها در عمل باید همواره با رعایت قوانین و مقررات جاری، پروتکلهای مصوب هر مرکز و نظر مسئولان ذیربط (مدیران، سرپرستان، کمیتههای تخصصی و مسئول فنی) انجام شود.
سلب مسئولیت: این مجموعه صرفاً جنبهٔ آموزشی و توانمندسازی دارد و جایگزین دستورالعملهای رسمی وزارت بهداشت، آییننامهها و سیاستهای داخلی بیمارستان، قراردادهای شغلی یا قضاوت حرفهای تیم درمان و مدیریت سازمان نیست. مسئولیت نهایی تصمیمها و اقدامات حرفهای بر عهدهٔ افراد و واحدهای مسئول است.
بهروزرسانی دورههای آموزشی متناسب با تغییر شواهد علمی و دستورالعملهای جدید ضروری است. مشارکت فعال شما در مطالعه، بحث گروهی، خودارزیابی و انتقال بازخوردها، نقش مهمی در ارتقای سلامت کارکنان و بهبود کیفیت مراقبت از بیماران دارد.