Generic selectors
Exact matches only
Search in title
Search in content
Post Type Selectors

آﻣﻮزش خودمراقبتی بیماران مبتلا به سندرم نفروتیک

العربیة English
استخوان و مفاصل اصلاح شیوه زندگی بیماری‌های تنفسی بیماری‌های روان بیماری‌های قلبی عروقی چشم و بینایی داخلی دهان و دندان دیابت، غدد و متابولیسم زنان و بارداری سرطان‌ها (کانسر) کلیه و مجاری ادراری گوش، حلق و بینی مغز و اعصاب صفحه اصلی کتابچه‌های آموزشی فهرست کتابچه‌ها و نوشته‌های آموزشی

آﻣﻮزش خودمراقبتی بیماران مبتلا به سندرم نفروتیک

بیمار/ همراه گرامی خواهشمندیم در جهت ارائه خدمات بهتر، خودمراقبتی زیر را مطالعه فرموده و به این توصیه‌ها پس از ترخیص از بیمارستان توجه فرمائید.

سندرم نفروتیک چیست؟

سندرم نفروتیك یك بیماری نیست بلكه مجموعه‏‌ای از علائم و نشانه‏‌هاست كه اغلب در همراهی با بسیاری از بیماری‏‌ها كه بر عملكرد تراوش گلومرول‌‏های كلیوی اثر می‏‌گذارند، دیده می‌‏شود. سندرم با سطوح بالای پروتئین در ادرار و سطوح پایین پروتئین در خون، كلسترول بالا و تورم پلك‏‌ها، پاها و شكم مشخص می‏‌شود.

شایع‏ترین علل سندرم نفروتیك، دیابت، گلومرولو‌اسکلروز فوکال سگمنتال (FSGS)، نفروپاتی غشایی، آمیلوئیدوز، داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (NSAIDs)، گلومرولونفریت و لوپوس اریتماتوز سیستمیك هستند.

در كودكان سن متوسط شروع 3 تا 4 سالگی است. اكثر این كودكان فرمی از سندرم نفروتیك را تحت عنوان بیماری با تغییرات ناچیز دارند (این بیماری نفروز لیپیدی، بیماری نیل و بیماری زائده پایی نیز نامیده می‏‌شود). بیماری با تغییرات ناچیز به‌وسیله علائم و نشانه‌‏های سندرم نفروتیك ولی بدون تغییر یا با تغییر كم در ساختار گلومرول‏‌ها هنگام بررسی با میكروسكوپ استاندارد مشخص می‏‌شود. حدود 15 تا 20 درصد بزرگسالانی كه به سندرم نفروتیك گرفتار هستند نیز این نوع درگیری را دارند.

آموزش بدو ورود

  • تمامی سوالات خود در مورد مراقبت از بیمارتان در منزل در طول بستری در بخش را از پرستار بپرسید.
  • دستبند مشخصات جهت شناسایی شما می‌باشد، لذا خواهشمند است تا زمان ترخیص آن را در مچ دست خود نگه دارید و هنگام ترخیص توسط پرستار بخش از دست شما خارج خواهد شد در غیر این صورت به پرستار اطلاع دهید.
  • بهداشت فردی خود را در طول بستری رعایت نموده و دست‌های خود را مرتب بشویید.
  • زباله‌های عادی خود را در سطل زباله آبی رنگ رها کنید.
  • در صورت نیاز به پرستار از زنگ احضار که بالای سر شما نصب گردیده است استفاده نمایید.
  • نرده‌های کنار تخت را جهت جلوگیری از سقوط بالا نگه دارید.
  • در صورت داشتن سابقه بیماری و سابقه حساسیت (دارویی، غذایی) پرستار و پزشک معالج را در جریان قرار دهید.
  • در صورتی که بیماری خاصی دارید و تحت درمان هستید به پزشک و پرستار خود اطلاع دهید.

آموزش حین بستری

رژیم غذایی و تغذیه:

  • رژیم غذایی شما در بیمارستان توسط متخصص تغذیه تنظیم می‌گردد.
  • رژیم غذایی کم پروتئین و کم نمک توصیه می‌گردد.

فعالیت:

  • در مراحل اولیه این بیماری برای حفظ انرژی بدن در بستر استراحت نمایید و پس از بهبود علائم، با اجازه پزشک معالج فعالیت‌های طبیعی خود را از سر بگیرید.
  • به منظور پیشگیری از لخته شدن خون در سیاهرگ‌های اندام تحتانی، ساق پا را به طور مکرر خم و راست کنید.
  • برای خروج از بستر، ابتدا مدتی در لبه تخت نشسته و پاها را آویزان نمائید، در صورت نداشتن سرگیجه، تاری دید و… با کمک تیم مراقبتی راه بروید.

مراقبت:

  • در طول مدتی که ورم شدید دارید باید در بیمارستان بستری شوید چون تورم محدودیت حرکتی ایجاد می‌کند.
  • باید مقدار ادراری که می‌کنید با مقدار مایعی که می‌نوشید در تعادل باشد و به طور دقیق ثبت شود.
  • از دستکاری سرم و رابط‌ها اجتناب کنید.
  • از مصرف خودسرانه داروها بدون اجازه پزشک خودداری نمایید.
  • در صورتی که سرگیجه دارید از تخت خود خارج نشوید.
  • عملکرد تنفسی بیمار را مورد توجه قرار دهید، تغییر وضعیت مکرر و پهلو به پهلو شدن در زمان استراحت در بستر و انجام سرفه و تنفس عمیق از جمع شدن ریه‌ها و عفونت تنفسی پیشگیری می‌کند.
  •  در صورت داشتن مشکل تنفسی به پرستار خود اطلاع دهید تا برای شما اکسیژن در صورت نیاز داده شود.
  • روزانه وزن شما اندازه‌گیری می‌شود.
  • از ملاقات کنندگانی که دارای سرماخوردگی یا هر نوع عفونت می‌باشند، دوری کنید.
  • در صورت مشاهده نشانه‌های عفونت مانند تب و لرز، پرستاران یا پزشک را در جریان قرار دهید.

دارو:

داروها طبق دستور پزشک، در زمان و فواصل معین توسط پرستار تجویز می‌شود. 

آموزش پس از ترخیص

رژیم غذایی و تغذیه:

  • کودك مبتلا به سندم نفروتیک غالباً بی‌اشتها بوده که به علت ضعف عمومی و تورم سیستم گوارشی است، در نتیجه تشویق کردن کودك به مصرف کالری کافی در پیشگیری از سوء تغذیه موثر است.
  • خوردن غذا به مقادیر کم و مکرر باید صورت گیرد.
  • غذا باید کم نمک و کم چرب باشد.
  • از مواد غذایی شور و دارای سدیم بالا مانند چیپس، پفک، سوسیس و کالباس، زیتون، خیارشور، سُس‌ها، رب‌های آماده، ماهی شور و دودی، چوب شور، آب و سبزیجات گوشت آماده استفاده نکنید.
  • افزایش دریافت پروتئین رژیم غذایی تنها زمانی که میزان دفع پروتئین از ادرار زیاد باشد ضرورت دارد.
  • از یک رژیم غذایی سالم شامل میوه‌ها، سبزی‌ها، غلات کامل و غذاهای کم چربی پیروی کنید.
  • در صورت مصرف الکل یا نوشیدنی‌های کافئین‌دار، آن را از رژیم غذایی خود حذف نمائید.

فعالیت:

  • فعالیت خود را کاهش دهید. از تحرك بیش از حد اجتناب کرده و خود را زیاد خسته نکنید.
  • خواب شبانه را افزایش داده و در طی روز نیز زمان‌هایی را برای استراحت در نظر بگیرید.
  • از اطرافیان خود در فعالیت‌های روزانه به منظور حفظ انرژی کمک بگیرید.
  • در صورتی که وضعیت کلیه رو به بهبودی است و پزشک اجازه می‌دهد، هر چه سریع‌تر فعالیت خود را شروع کنید.
  • فعالیت‌هایی مانند حمام کردن و لباس پوشیدن و قدم زدن به مدت کوتاه را به تدریج شروع کرده و برای جلوگیری از خستگی زیاد در فواصل لازم استراحت کنید.
  • طبق نظر پزشک برای خود برنامه ورزشی مناسب تنظیم کنید و آن را به طور منظم انجام دهید.

مراقبت:

  • پوست بدن ممکن است خشک بوده و در اثر ورم، مستعد شکنندگی شود، بنابراین مراقبت دقیق از پوست اهمیت دارد. ماساژ برجستگی‌های استخوانی، تغییر وضعیت مکرر و پهلو به پهلو شدن در زمان استراحت در بستر و استحمام با آب سرد، استفاده از کرم‌ها و مرطوب‌کننده‌ها موجب راحتی بیمار را تامین کرده و از شکنندگی پوست جلوگیری می‌کند.
  • بهداشت پوست را رعایت فرمایید و از صابون‌های ملایم در هنگام استحمام استفاده نمایید. تهیه پوشاك نسبتاً گشاد از تحریک پوستی پیشگیری می‌نماید.
  • به علت رسوب سموم محرك در بافت‌های بدن، خارش پوست ایجاد می‌شود. سعی کنید با ناخن پوست را نخارانید.
  • اندازه‌گیری و ثبت دقیق و روزانه وزن توصیه می‌شود.
  • مقدار مایعات مصرفی و ادرار دفعی خود را در هر روز اندازه‌گیری کرده و هنگام مراجعه به پزشک با وی در میان گذاشته شود.
  • در مورد مسافرت‌های هوایی با پزشک معالج خود مشورت کنید.
  • تب و عفونت، باید فوراً درمان شوند.
  • اعضای خانواده را از شرایط خود آگاه کنید، آنها به شما در درمان کمک کرده و حمایت روانی شما را تامین می‌کنند.
  • داروهای خود را به طور منظم و در ساعت مشخص مصرف نمایید.
  • مواد معدنی و ویتامین‌های تکمیلی مثل ویتامین D، کلسیم و آهن بر طبق ضرورت داده می‌شود.
  • از حضور در مکان‌های شلوغ و پر جمعیت و تماس با افراد مبتلا به بیماری‌های عفونی خودداری کنید.
  • از قرار گرفتن پوست در معرض سرما یا گرما جلوگیری کنید.
  • مراقبت در منزل زمانی صورت می‌گیرد که پروتئین ادرار تا حد قابل قبولی کاهش یافته باشد.
  • به دلیل عود بیماری و وجود عوارض و سیر بهبودی خاص این بیماری، مراقبت‌های طولانی‌مدت ضروری است.
  • حمایت والدین در مرحله حاد بیماری به دلیل بروز افسردگی و گوشه‌گیری در کودك مبتلا لازم و ضروری است.
  • مصرف دقیق دارو و آزمایش دوره‌ای ادرار از نظر وجود پروتئین و بررسی علائم اولیه لازم است.

زمان مراجعه بعدی:

در تاریخ‌های تعیین شده توسط پزشک جهت معاینه و آزمایش‌های دوره‌ای مراجعه نمایید.

علائم هشدار

در صورت بروز هر یک از علائم زیر سریعاً به پزشک معالج یا اورژانس بیمارستان مراجعه کنید.

علائم عود بیماری مانند:

  • ورم در اطراف چشم
  • بی‌اشتهایی
  • خستگی
  • تحریک‌پذیری
  • تب

فهرست منابع

  • Sabiston Text book of Surgery/Saunders
  • Schwartz Principles of Surgery
  • کتاب پرستاری برونر – سودارث
  • مجموعه کامل دروس پرستاری – انتشارات بشری

تاریخ آخرین ویرایش: 19 تیر 1402