آﻣﻮزش خودمراقبتی بیماران با ام اس (MS)

مولتیپل اسکلروزیس (MS) یا ام‌اس یک بیماری بالقوه ناتوان‏‌کننده است که در آن سیستم ایمنی بدن لایه محافظ دور عصب‌‏ها را از بین می‌‏برد. این عمل باعث تداخل در ارتباط بین مغز و سایر قسمت‏‌های بدن می‌‏شود و در نهایت منجر به درگیری خود عصب‏‌ها شده که دیگر برگشت‏‌ناپذیر است. علائم بسیار متغیر است و بستگی به میزان ضایعات و محل عصب درگیر دارد. افرادی که دچار MS شدید هستند توانایی راه رفتن یا حرف زدن را از دست می‌‏دهند. تشخیص MS در اوایل سیر بیماری مشکل است زیرا علائم معمولاً گذرا هستند و گاهی تا چند ماه وجود ندارند.

ام‌اس یک بیماری خودایمنی است که در آن سیستم ایمنی بدن علیه بافت خودش عمل می‏‌کند. در مولتیپل اسکلروزیس این فرایند باعث تخریب میلین (ماده چربی که رشته‌‏های عصبی را در مغز و نخاع پوشانده و محافظت می‏‌کند) می‏‌شود. میلین را می‌‏توان مثل عایق در سیم‏‌های الکتریکی تصور نمود. در صورت آسیب به میلین پیغام‌‏هایی که از طریق رشته‏‌های عصبی منتقل می‏‌شوند، سرعتشان کم یا متوقف می‏‌شوند.

پزشکان و محققان هنوز دقیقاً نمی‌‏دانند که چرا ام‌اس در برخی افراد رخ داده و چرا بعضی افراد مصون هستند. چندین عامل مثل ژنتیک عفونت‌‏های زمان کودکی ممکن است نقش داشته باشد.

این بیماری عموماً به‌صورت دوره‌‏ای (حمله‌‏ای) رخ می‏‌دهد که این دوره‌‏ها چند هفته تا چند ماه طول می‌‏کشد و در بین این روزها علائم و نشانه‏‌های بیماری از بین رفته یا بهبود می‌‏یابند (دوره بهبود). ممکن است ناتوانی ایجاد شود یا شدت علائم و نشانه‌‏ها افزایش یابد.