Generic selectors
Exact matches only
Search in title
Search in content
Post Type Selectors

آﻣﻮزش خودمراقبتی بیماران با فتق اینگوئینال

العربیة English
استخوان و مفاصل اصلاح شیوه زندگی بیماری‌های تنفسی بیماری‌های روان بیماری‌های قلبی عروقی چشم و بینایی داخلی دهان و دندان دیابت، غدد و متابولیسم زنان و بارداری سرطان‌ها (کانسر) کلیه و مجاری ادراری گوش، حلق و بینی مغز و اعصاب صفحه اصلی کتابچه‌های آموزشی فهرست کتابچه‌ها و نوشته‌های آموزشی

آﻣﻮزش خودمراقبتی بیماران با فتق اینگوئینال

بیمار/ همراه گرامی خواهشمندیم در جهت ارائه خدمات بهتر، خودمراقبتی زیر را مطالعه فرموده و به این توصیه‌ها پس از ترخیص از بیمارستان توجه فرمائید.

فتق اینگوئینال چیست؟

مردان به‌طور شایع دچار فتق ناحیه كشاله ران می‏‌شوند. كشاله ران جایی است كه طناب اسپرمی و عروق خونی بیضه از حفره شكم خارج شده و وارد كیسه بیضه می‏‌شوند. مسیری كه این طناب و عروق خونی از خلال عضلات شكم طی می‏‌كنند مجرای مغبنی (اینگوئینال) نام دارد.

مردان به‌علت نحوه خاص رشدشان در رحم، به‌صورت ارثی نواحی ضعیف‌‏شده‏‌ای در کانال مغبنی دارند. در جنین پسر، بیضه‏‌ها داخل شکم است و سپس از طریق کانال مغبنی به کیسه بیضه وارد می‌‏شود. کمی پس از تولد کانال مغبنی (اینگوئینال) تقریباً به‌طور کامل بسته شده و فضای کمی را برای عبور طناب اسپرماتیک باقی می‌‏گذارد اما این محفظه به اندازه‌‏ای بزرگ نیست که بیضه‌‏ها به‌سمت شکم حرکت کنند. گاهی اوقات کانال مغبنی کاملاً بسته نمی‏‌شود در نتیجه نواحی ضعیفی را باقی می‏‌گذارد. احتمال ضعیفی برای بسته نشدن کانال مغبنی در نوزادان دختر نیز وجود دارد. 

در صورت وجود یا نبود ضعف در دیواره کانال، افزایش فشار در شکم می‏‌تواند باعث ایجاد فتق شود. بهترین درمان فتق مغبنی علامت‏‌دار، عمل جراحی است. در طی عمل، روده به داخل شكم برگردانده شده و عضلات ضعیف دیواره شكم به یكدیگر دوخته می‏‌شوند. به این عمل، ترمیم فتق (هرنیورافی) می‌گویند.

آموزش بدو ورود

  • تمامی سوالات خود در مورد مراقبت از بیمارتان در منزل در طول بستری در بخش را از پرستار بپرسید.
  • دستبند مشخصات جهت شناسایی شما می‌باشد، لذا خواهشمند است تا زمان ترخیص آن را در مچ دست خود نگه دارید و هنگام ترخیص توسط پرستار بخش از دست شما خارج خواهد شد در غیر این صورت به پرستار اطلاع دهید.
  • بهداشت فردی خود را در طول بستری رعایت نموده و دست‌های خود را مرتب بشویید.
  • زباله‌های عادی خود را در سطل زباله آبی رنگ رها کنید.
  • وسایل مربوط به پانسمان و سرم شما زباله عفونی محسوب می‌شود و باید در سطل زباله زرد رها شود.
  • در صورت نیاز به پرستار از زنگ احضار که بالای سر شما نصب گردیده است استفاده نمایید.
  • نرده‌های کنار تخت را جهت جلوگیری از سقوط بالا نگه دارید.
  • شب قبل از عمل شام سوپ (غذای سبک) میل کرده و از نیمه شب ناشتا باشید.
  • هر گونه آرایش و لاک ناخن را پاک نمایید.
  • موهای محل عمل، قبل از رفتن به اتاق عمل تراشیده خواهند شد.
  • قبل از رفتن به اتاق عمل زیورآلات، اجسام فلزی، گیره سر، دندان مصنوعی و غیره را خارج کنید و در صورت داشتن پروتز دائم به پرستار بخش اطلاع دهید.
  • قبل از انتقال به اتاق عمل، مثانه (ادرار) را تخلیه نمایید.
  • قبل از انتقال به اتاق عمل، کلیه لباس‌ها (لباس زیر، جوراب و…) را در آورید و لباس مخصوص اتاق عمل بپوشید.
  • در صورت داشتن سابقه بیماری و سابقه حساسیت (دارویی، غذایی) پرستار و پزشک معالج را در جریان قرار دهید.
  • در صورتی که بیماری خاصی دارید و تحت درمان هستید به پزشک و پرستار خود اطلاع دهید.
  • گرافی‌ها و مدارک قبل از عمل را به همراه داشته باشید.

آموزش حین بستری

رژیم غذایی و تغذیه:

  • بعد از عمل جراحی و پس از هوشیار شدن و با نظر پزشک و همچنین در صورت نداشتن حالت تهوع، رژیم مایعات شروع کنید.
  • در صورتی که حالت تهوع و استفراغ داشتید، از خوردن و آشامیدن خودداری نمایید.

فعالیت:

  • در بستر پاها را حرکت دهید، تا از لخته شدن خون در پاها پیشگیری شود. بهتر است هر چه زودتر با دستور پزشک از بستر خارج شده و راه بروید.
  • برای خروج از بستر، ابتدا مدتی در لبه تخت نشسته و پاها را آویزان نمائید، در صورت نداشتن سرگیجه، تاری دید و… با کمک تیم مراقبتی راه بروید.
  • بعد از عمل جراحی می‌توانید فعالیت‌های خود را به آرامی از سر بگیرید و از انجام فعالیت‌هایی که باعث افزایش فشار داخل شکم در ناحیه فتق می‌شود، خودداری کنید. 

مراقبت:

  • در صورت داشتن درد، به پرستار اطلاع دهید تا طبق تجویز پزشک اقدامات لازم جهت تسکین درد شما را انجام دهد.
  • از دستکاری سرم و رابط‌ها اجتناب کنید.
  • در صورت ادامه ترشح، نیاز به تعویض پانسمان روزانه دارید.
  • بهداشت فردی به خصوص بهداشت دست را رعایت فرمائید.
  • بعد از عمل، احتمال ایجاد کبودی و تورم وجود دارد، بنابراین می‌توانید طی ۳-۱ روز بعد از جراحی، از قرار دادن یخ بر روی محل زخم جهت کاهش درد و تورم استفاده کنید.
  • داروها طبق تجویز پزشک در فواصل مشخص توسط پرستار به شما داده می‌شود.

آموزش پس از ترخیص

رژیم غذایی:

  • پس از شروع تغذیه هیچ ممنوعیت غذایی ندارید مگر در موارد بیماری‌های خاص (فشار خون بالا، دیابت، بیماری‌های قلبی و…).
  • طی دو هفته بعد از عمل از مصرف مواد نفاخ (ذرت، لوبیا، نخود، نوشابه‌های گازدار) خودداری کنید.
  • رژیم غذایی باید حاوی مقادیر کافی گوشت، تخم‌مرغ و لبنیات، میوه و سبزیجات باشد.
  • با خوردن سبزی‌ها و میوه‌های تازه و نوشیدن مقادیر زیادی مایعات در روز از یبوست جلوگیری کنید. 

فعالیت:

  • فعالیت‌های خود (فعالیت های سبک) را در عرض ۳ الی 5 روز پس از عمل جراحی از سر بگیرید؛ ولی از انجام کارهای سنگین حداقل تا دو ماه و به طور معمول تا شش ماه باید پرهیز کنید.
  • تا زمانی که پزشک‌تان موافقت نکرده است ورزش را از سرنگیرید.
  • از فعالیت زیاد کودک تا 3-2 هفته خودداری کنید.
  • ممانعت از فعالیت فیزیکی سنگین توسط کودکان بزرگتر به مدت دو تا سه هفته پس از جراحی (به دلیل اینکه فعالیت سنگین احتمال عود فتق را زیاد می‌کند).
  • برای بلند کردن وزنه و یا اجسام سنگین از تکنیک‌های مناسب استفاده کنید.

مراقبت:

  • برش جراحی را تمیز و خشک نگه دارید.
  • اگر بیمار کودک باشد، از تماس پوشک کودک با پانسمان جراحی خودداری شود و برای جلوگیری از عفونت ناحیه عمل، پوشک را به صورت مکرر تعویض کنید.
  • توجه به علائم و نشانه‌های عفونت مثل تب، ترشح چرکی از محل عمل داشته باشید.
  • در صورتی که محل زخم مشکلی نداشته باشد با اجازه پزشک پس از 48 ساعت می‌توانید استحمام کنید.
  •  بخیه‌ها را با نظر پزشک پس از 7 تا 10 روز می‌توان خارج کرد.
  • شایع‌ترین عارضه جراحی فتق، درد ناحیه می‌باشد که گاهی تا یک سال باقی می‌ماند و آزاردهنده است و مصرف مُسکن‌ها با تجویز پزشک می‌تواند کمک‌کننده باشد.
  • تمیز و خشک نگه داشتن شکاف جراحی، دوش گرفتن به جای وان به مدت یک هفته پس از عمل برای پیشگیری از عفونت ناحیه عمل ضروری است. 
  • کاهش وزن در افراد چاق توصیه می‌شود.
  • به محض احساس دفع به دستشویی رفته و از احتباس مدفوع خودداری کنید.
  • از عوارض دیگر جراحی فتق سوزش و خارش ناحیه عمل می‌باشد که در صورت تشدید و عدم تحمل به پزشک مراجعه نمایید.

دارو:

  • جهت تسکین درد از داروی مُسکن تجویز شده طبق دستور پزشک استفاده نمائید.
  • داروهای تجویز شده توسط پزشک را (مانند آنتی‌بیوتیک) در ساعات معین، طبق دستور و تا اتمام کامل دوره توصیه شده مصرف نمایید.

علائم هشدار

در صورت خارج شدن ترشح از محل بخیه‌ها و تورم و قرمزی و دردناک شدن محل عمل و تب در بزرگسالان؛ در صورت داشتن درد و تورم ساق پا و تنگی نفس به پزشک معالج یا اورژانس بیمارستان مراجعه کنید.

فهرست منابع

  • Sabiston Text book of Surgery/Saunders
  • Schwartz Principles of Surgery
  • کتاب پرستاری برونر – سودارث
  • مجموعه کامل دروس پرستاری – انتشارات بشری

تاریخ آخرین ویرایش: 24 تیر 1402