Generic selectors
Exact matches only
Search in title
Search in content
Post Type Selectors
×

روز شمار سلامت : هفته خودمراقبتی ، 27 آبان تا 3 آذر ماه ،17 تا 23 نوامبر

مطالب مرتبط

العربیة English
صفحه اصلی فهرست کتابچه‌ها
×

اشتراک‌گذاری لینک بیمارستان

شکستگی لگن (Hip fracture) – آموزش حین ترخیص

پادکست

فیلم آموزش همگانی

خلاصه

مراقبت خانگی پس از جراحی شکستگی لگن

این مقاله، راهنمایی‌هایی جامع برای مراقبت‌های خانگی پس از جراحی شکستگی لگن ارائه می‌دهد. این راهنما نحوه مراقبت از خود پس از ترخیص از بیمارستان را شرح می‌دهد، از جمله نکات مربوط به فعالیت‌های روزمره و تمرینات فیزیکی که باید دنبال شوند، با تاکید بر اهمیت تحرک زودهنگام و پرهیز از نشستن طولانی‌مدت. بخش مهمی به آماده‌سازی ایمن منزل اختصاص داده شده است که شامل حذف موانع خطرآفرین و ایمن‌سازی حمام برای جلوگیری از زمین‌خوردن است. همچنین، دستورالعمل‌های دقیقی برای مراقبت از زخم جراحی و بررسی علائم عفونت ارائه می‌شود، به همراه توصیه‌هایی برای پیشگیری از عوارضی مانند لخته شدن خون و بررسی پوکی استخوان. در نهایت، راهنما علائم هشداردهنده‌ای را که در صورت مشاهده آن‌ها باید بلافاصله با پزشک تماس گرفت، مشخص می‌کند.

شکستگی لگن (Hip fracture) – آموزش حین ترخیص

جراحی شکستگی لگن برای ترمیم شکستگی در بخش بالایی استخوان ران انجام می‌شود. این مطلب به شما توضیح می‌دهد که پس از بازگشت از بیمارستان چگونه از خود مراقبت کنید.

زمانی که در بیمارستان بودید

شما در بیمارستان برای ترمیم شکستگی لگن تحت عمل جراحی قرار گرفتید؛ یعنی شکستگی در قسمت بالایی استخوان ران. ممکن است جراحی پین‌گذاری لگن (Hip pinning surgery) انجام داده باشید یا جراحی با استفاده از یک صفحه فلزی یا میله مخصوص همراه با پیچ‌ها، به نام پیچ‌های فشاری (Compression screws). همچنین ممکن است برایتان تعویض مفصل لگن (Hip replacement) انجام شده باشد تا مفصل لگن جایگزین شود.

پیش از بازگشت به منزل، باید در بیمارستان یا مرکز توانبخشی، فیزیوتراپی دریافت کرده باشید.

آنچه باید در منزل انتظار داشته باشید

بیشتر مشکلاتی که پس از جراحی شکستگی لگن ایجاد می‌شوند را می‌توان با خارج شدن از تخت و راه رفتن هرچه سریع‌تر پیشگیری کرد. به همین دلیل، بسیار مهم است که فعال بمانید و دستورهای جراح خود را دنبال کنید.

ممکن است در اطراف برش جراحی کبودی داشته باشید. این کبودی‌ها از بین می‌روند. قرمزی خفیف پوست اطراف برش طبیعی است. تورم اطراف زخم نیز طبیعی است.

اما طبیعی نیست که بوی بد یا ترشحی بیش از ۲ تا ۳ روز اول پس از جراحی ادامه یابد. همچنین طبیعی نیست اگر پس از ترک بیمارستان، زخم شما درد بیشتری پیدا کند. در این صورت باید با مطب جراحتان تماس بگیرید.

فعالیت

تمرین‌هایی را که فیزیوتراپیست به شما آموزش داده انجام دهید. از جراحتان بپرسید چه میزان وزن می‌توانید روی پایتان بگذارید. هنگام ترک بیمارستان باید از واکر یا عصا استفاده کنید. جراح و فیزیوتراپیستتان به شما خواهند گفت چه زمانی دیگر نیازی به واکر، عصا یا چوب‌دستی ندارید.

از جراح یا فیزیوتراپیست بپرسید چه زمانی می‌توانید دوچرخه ثابت یا شنا را به‌عنوان ورزش‌های اضافی برای تقویت عضلات و استخوان‌ها آغاز کنید.

سعی کنید بیش از ۴۵ دقیقه به‌طور پیوسته ننشینید و حتماً برخیزید و حرکت کنید.

  • روی صندلی‌های کوتاه یا مبل‌های نرم که زانوهایتان بالاتر از لگن قرار می‌گیرند ننشینید. صندلی‌هایی با دسته انتخاب کنید تا بلند شدن برایتان آسان‌تر باشد.
  • هنگام نشستن پاهایتان را صاف روی زمین بگذارید و کمی رو به بیرون نگه دارید. پاهایتان را روی هم نیندازید.
  • هنگام پوشیدن کفش یا جوراب از کمر یا لگن خم نشوید. برای برداشتن اشیا از زمین خم نشوید.

برای چند هفته اول از توالت فرنگی با نشیمن بلند استفاده کنید. جراح یا فیزیوتراپیستتان به شما خواهد گفت چه زمانی می‌توانید از توالت معمولی استفاده کنید. روی شکم یا پهلوی عمل‌شده نخوابید.

آماده‌سازی منزل

  • تختخوابی داشته باشید که ارتفاع آن به اندازه‌ای باشد که هنگام نشستن لبه تخت، پاهایتان به زمین برسند.
  • خطرات افتادن را از خانه دور کنید.

راهکارهایی برای پیشگیری از زمین‌خوردن:

  • سیم‌ها و کابل‌های شل را از مسیر رفت‌وآمدتان جمع کنید.
  • فرش‌های کوچک را از خانه بردارید.
  • حیوانات خانگی کوچک نگه ندارید.
  • کف‌پوش‌های ناهموار ورودی اتاق‌ها را اصلاح کنید.
  • نور کافی در منزل داشته باشید.

برای ایمن‌تر شدن حمام:

  • میله‌های دستگیره در وان یا دوش و کنار توالت نصب کنید.
  • در کف وان یا دوش از زیرانداز ضدلغزش استفاده کنید.

هنگام راه رفتن چیزی در دست نگیرید، ممکن است برای حفظ تعادل به دست‌هایتان نیاز داشته باشید. وسایل را در جاهایی قرار دهید که به راحتی در دسترس باشند.

خانه‌تان را طوری تنظیم کنید که نیاز به بالا رفتن از پله‌ها نداشته باشید:

  • تخت یا اتاق‌خوابتان را در طبقه اول قرار دهید.
  • حمام یا توالت سیار در همان طبقه‌ای که بیشتر روز را در آن می‌گذرانید داشته باشید.

اگر در ۱ تا ۲ هفته اول کسی برای کمک در منزل ندارید، از جراحتان درباره داشتن مراقب آموزش‌دیده در منزل سؤال کنید.

مراقبت از زخم

وقتی جراحتان اجازه داد می‌توانید دوش بگیرید. پس از دوش گرفتن، محل برش را با حوله تمیز به آرامی خشک کنید. آن را مالش ندهید.

تا زمانی که جراحتان اجازه نداده، زخم را در وان حمام، استخر یا جکوزی خیس نکنید.

اگر جراحتان اجازه داده، پانسمان روی برش را هر روز عوض کنید. زخم را به آرامی با آب و صابون بشویید و خشک کنید.

محل برش را روزانه از نظر علائم عفونت بررسی کنید، از جمله:

  • افزایش قرمزی
  • افزایش ترشح
  • باز شدن زخم
  • افزایش درد در لگن

سایر مراقبت‌ها

برای پیشگیری از شکستگی مجدد، هر کاری می‌توانید برای قوی نگه داشتن استخوان‌ها انجام دهید.

  • از پزشکتان بخواهید پس از بهبودی و توانایی انجام آزمایش‌های بیشتر، شما را از نظر پوکی استخوان (Osteoporosis) بررسی کند. ممکن است درمان‌هایی برای تقویت استخوان وجود داشته باشد.
  • اگر سیگار می‌کشید، آن را ترک کنید. از پزشکتان کمک بخواهید. سیگار مانع ترمیم استخوان می‌شود.
  • اگر الکل مصرف می‌کنید به جراح یا پزشکتان اطلاع دهید. مصرف الکل همراه با داروهای مسکن می‌تواند خطرناک باشد و همچنین روند بهبودی را کند می‌کند.
  • جوراب‌های فشاری که در بیمارستان استفاده می‌کردید همچنان بپوشید تا زمانی که جراحتان اجازه دهد. استفاده از آن‌ها برای دست‌کم ۲ تا ۳ هفته می‌تواند به کاهش تشکیل لخته کمک کند. ممکن است داروی رقیق‌کننده خون هم دریافت کنید که به صورت قرص یا تزریقی خواهد بود.
  • اگر درد دارید، داروهای مسکن تجویزشده را مصرف کنید. همچنین برخاستن و حرکت کردن می‌تواند به کاهش درد کمک کند.
  • اگر در بینایی یا شنوایی مشکل دارید، حتماً بررسی کنید.
  • مراقب زخم‌های فشاری (زخم بستر) باشید که در اثر ماندن طولانی‌مدت در تخت یا صندلی ایجاد می‌شوند.

چه زمانی باید با پزشک تماس بگیرید

در صورت داشتن هر یک از موارد زیر با جراحتان تماس بگیرید:

  • تنگی نفس یا درد قفسه سینه هنگام تنفس
  • تکرر ادرار یا سوزش هنگام ادرار
  • قرمزی یا افزایش درد اطراف برش جراحی
  • ترشح از برش جراحی
  • تورم در یکی از پاها (قرمز و گرم‌تر از پای دیگر)
  • درد در ساق پا
  • تب بالاتر از °۳۸٫۳ سانتی‌گراد (°۱۰۱ فارنهایت)
  • دردی که با داروهای مسکن کنترل نمی‌شود
  • خونریزی از بینی یا وجود خون در ادرار یا مدفوع، در صورت مصرف رقیق‌کننده‌های خون

منابع (References)

Ly TV, Swiontkowski MF. Intracapsular hip fractures. In: Browner BD, Jupiter JB, Krettek C, Anderson PA, eds. Skeletal Trauma: Basic Science, Management, and Reconstruction. 6th ed. Philadelphia, PA: Elsevier; 2020:chap 54.

Weinlein JC. Fractures and dislocations of the hip. In: Azar FM, Beaty JH, eds. Campbell’s Operative Orthopaedics. 14th ed. Philadelphia, PA: Elsevier; 2021:chap 55.

MedlinePlus: Public health information platform provided by the National Library of Medicine (NLM) and is part of the National Institutes of Health (NIH).

این مطلب با سردبیری دکتر اکبر نیک‌پژوه، متخصص پزشکی پیشگیری و اجتماعی، استاد دانشگاه علوم پزشکی برای استفاده در وب‌سایت بیمارستان تهیه شده است.

لطفاً به یاد داشته باشید که پزشکی و سلامت همواره دانشی رو به کمال است. ضمن استفاده از مطالب علمی این بسته آموزشی، توصیه‌های سلامتی و درمانی ویژه خودتان را از پزشکان معالجتان دریافت کنید.

سلب مسئولیت: مطالب ارائه‌شده صرفاً جهت اطلاع‌رسانی و افزایش آگاهی عمومی تهیه شده و جایگزین توصیه‌ها و دستورات پزشکی فردی نبوده و لازم است در هر مورد از دستورات پزشک معالج پیروی کرد و با پزشک معالج مشورت نمود.

تندرستی و سلامتی کامل شما آرزوی ماست.

 

© طراحی و پشتیبانی: Sapiba.ir