آﻣﻮزش خودمراقبتی بیماران با آنسفالیت

آنسفالیت نوعی بیماری نادر امّا شدیداً التهابی است که معمولاً علت آن یک عفونت ویروسی است. آنسفالیت گاهی اوقات به دلیل تهاجم مستقیم ویروس به سیستم عصبی مرکزی اتفاق می‌‏افتد.

شکل دیگر این عفونت، آنسفالیت ثانویه (یا پس از عفونت) است، که به‌دنبال یا همراه یک بیماری ویروسی مثل سرخک، آبله‌مرغان، سرخجه، یا اوریون ایجاد می‏‌شود. ممکن است علت آنسفالیت ثانویه نوعی واکنش افراطی از سوی سیستم ایمنی به یک ماده بیگانه باشد.

آنسفالیت ثانویه از داخل بدن شما نشأت می‌‏گیرد، امّا نوع ویروسی اولیه از محیط دو رو بر به شما منتقل می‏‌شود. آنسفالیت ویروسی می‌‏تواند به‌صورت تک‌‏گیر در هر موقعی از سال یا به‌صورت یک همه‌‏گیری اتفاق بیفتد. شایع‌‏ترین شکل اسپورادیک (تک‌‏گیر)، آنسفالیت ناشی از هرپس سیمپلکس است، که ممکن است به‌صورت یک بیماری جزئی با سردرد و تب آغاز شود. به‌دنبال این مرحله فرد دچار علائم و نشانه‏‌های عصبی می‏‌شود که ممکن است شامل مشکل تکلم، ضعف عضلانی، گیجی، بیهوشی یا تشنج‏‌های مکرر باشند.

سیر آنسفالیت ویروسی متغیر است، ممکن است کوتاه‌مدت بوده و هیچ‌گونه اثرات درازمدتی هم در فرد بر جا نگذارد، یا می‏‌تواند بسیار شدید بوده و اختلالات عصبی قابل ملاحظه‌‏ای را در فرد به یادگار بگذارد. این عوارض می‏‌توانند شامل اختلال حافظه، ناتوانی در تکلم منسجم، عدم هماهنگی عضلانی، فلج یا نقایص شنوایی یا بینایی باشند.

شدیدترین فاز (حاد) بیماری می‏‌تواند از چند روز تا یک هفته طول بکشد. طول مدت تب ممکن است بین 4 تا 14 روز باشد. رفع علائم و نشانه‏‌ها گاهی تدریجی و گاهی فوری است. نقایص عصبی حاصل از بیماری ممکن است با تأخیر چند هفته‌‏ای یا چند ماهه برطرف شوند. حتی افرادی که شدیداً بیمار هستند هم ممکن است به بهبودی کامل دست یابند.